WHAT'S NOT TO LOVE IN #WROCLOVE

Jest zima, są ferie (przynajmniej u nas), postanowiliśmy więc znów wybrać się do jakiegoś dużego miasta. Tym razem padło na Wrocław. Spędziliśmy tam pięć dni i wcale nie chcieliśmy wracać.

Bo było co robić. We Wrocławiu jest oczywiście Rynek, są zabytki, muzea, knajpy, a nawet zoo. Ale o tym wszystkim następnym razem.

Dziś chciałabym się skupić na nowoczesnej architekturze tego miasta, bo tej nie brakuje. Dźwigi, dźwigi, wszędzie dźwigi. Jeden wielki plac budowy.

Puste działki sąsiadujące ze starą zabudową, również (a może przede wszystkim) w centrum są stopniowo i konsekwentnie zabudowywane. Powstające budynki umiejętnie wpisują się w kontekst miejsca, dostosowane wysokością i materiałami do otoczenia. "Dziury wstydu" powoli znikają, odtwarzane są pierzeje ulic.

Przytulone do siebie stare z nowym. Kontrastujące materiały, ale nie wysokość. Tylko nazwy ulic jakoś się gryzą - Jana Pawła II i Ruska ;)

Umiejętnie odtworzona pierzeja. Linia starej zabudowy uzupełniona z nienachalnym wdziękiem.

Nowy budynek już stoi, trzeba więc coś zrobić ze starym. Zburzyć? A może po prostu odrestaurować?

Wspomniane dźwigi. Całkiem malownicze.

Uroda współczesnych elewacji w nawiązaniu do czerwonej cegły budynków z tzw. "epoki".

I jeszcze zbliżenie na detal.

Zabawa z formą kamienicy, czyli czerwona cegła, tu w połączeniu ze szkłem, metalem i drewnem.

Brzeg rzeki zaczyna wyglądać coraz lepiej. Niedługo niedomytych pijaczków pociągających tanie wino  zastąpi hipsterska młodzież pociągająca rzemieślnicze piwo ;)

Rewitalizacja Nadodrza trwa. Mieszkania i biura z widokiem na rzekę. To prawie, jak widok na morze ;)

Maćków Pracownia Projektowa wie, jak wkomponować nową architekturę w istniejący układ.

Długo się zastanawialiśmy, czy obramowanie okien to jakieś złudzenie optyczne.

Okazało się, że nie.

Na temat wrocławskiego zoo napiszę za tydzień, tu tylko mała zajawka - Afrykarium. Świetny budynek, świetne wnętrze (o mieszkańcach nie wspominając).

CDN